Üslûbu Ağır Bir Zamandayız!

 

Günümüzde mizah da, güzel üslup da yitip gidiyor. Küfür deyiş inceliği olarak algılanıyor. Hani derler ya üslubun kimliğindir; ama ne yazık ki üslubu ağır bir zamandayız.

 

Benim mizacım fikrim bu diyebilirsiniz ama gerçek şu ki, insanları fikir ayrılıkları değil, üslup ayrılıkları ayırır.

 

Bilgi ve kültürden yoksunların cennetindeyiz. Dinlerken anlamayan, konuşurken hissetmeyenlerin kılıcıyla yaralanıyoruz her dakika. İnsanlar dillerinin zehrini bilmiyorlar.

 

Sokakları süslü olsa da, üstad Nuri Pakdil merhumun dediği gibi; “Üslubu ağır bir zamandayız.” Hoşgörüyü unutmak üzereyiz.
 

Öyle ki dün canım diyen bugün canın çıksın diyebiliyor.

Aslında hoşgörü ve tevazuu; “kardeşcik, duanda bana da yer ayırır mısın?” diyen bir Peygamberin sözünde saklı.

Umre için izin isteyen Hz. Ömer’e (r.a), Resul-i Ekrem (s.a.v):

 

“Kardeşçik! Duanda bana da yer ayırır mısın?” buyurmuştur.

Hz. Ömer der ki: “Bu öyle bir dua isteği idi ki, karşılığında bana dünyalar verilseydi hiç bu kadar sevinmezdim.” (Ebu Davud, Tirmizi)

 

Bu kadar güzel cevap veren Hz Muhammed’e benzemek istiyorsan kendini üstün görmeyeceksin.

 

İnsanların kalplerini kırmamak için Hudeybiye’de sözünü dinlemeyen ashabına sert çıkmak yerine çadırına geçip eşine;

 

“İnsanlar beni neden dinlemiyor ki” diyerek üzülen Hz Muhammed’e insanları kırmayarak benzeyeceksin.

 

“Veda Hutbesinde bende hakkı olduğunu iddia eden varsa gelsin hakkını alsın diyerek sırtını sahabeye kırbaçlatmak için önünde eğilen Hz Muhammed’e benzemek istiyorsan. Hak yemeyecek adil olacaksın.

 

Eşi, beni nasıl seviyorsun Ya Muhammed diye sorduğunda ona; ilk günkü gibi, kördüğüm gibi, cevabını veren Hz Muhammed’e benzemek istiyorsan ona şiddet uygulamayacak eşini seveceksin, ilk günkü gibi.

 

Elinde bir fidan olan kıyamet kopuyor dahi olsa o fidanı diksin, diyen Hz Muhammed’e benzemek istiyorsan; doğayı koruyacaksın.

 

Aslında çok basit her canlıyı seveceksin. Hz Muhammed olmak şöyle dursun insan olacaksın. Çünkü Muhammed’de insandı bizdendi içimizdendi.”

“Hepimiz aynı karanlıktayız
Üslubu ağır bir zamandayız
Yaprağı ağaçta severiz
Gülü dalında sevmeyiz.” Velhasılkelam savrulup duruyoruz.

 

Anlatacak çok fazla şeyi olunca, daha bir güzel susuyormuş insan.
Hisler, cümleleri tamamlamaya yetmiyormuş.

 

Selam ve dua ile…

Arif TOPAL
Okunma Sayısı: 4076

Yorum Ekle

YAZARIN DİĞER YAZILARI